- allier
- Allier, Il vient de Alligo, alligas.S'allier et s'associer, Congerminare.S'allier ensemble pour faire quelque chose, soit bonne ou mauvaise, Conspirare, Coire in foedus.S'allier avec aucun, Accedere ad amicitiam alicuius, Venire in amicitiam alicuius, Affinitates cum aliquo iungere, Adiungere se alteri, Iungi foedere alicui.Allier à soy une ville, Vrbem aliquam in societatem sibi adiungere.Qu'on ne peut allier et joindre ensemble, Insociabilis.Quand on s'allie et fait-on guerre ensemble, Socia arma.Fort allié et grand amy, Pernecessarius.Qui est allié de parenté à aucun, Iunctus alicui cognatione.Qui est allié et confederé avec nous par une alliance publique, Publice socius.Ville alliée au peuple Romain par plaisirs et services qu'elle a fait, Coniuncta officiis cum Popul. Rom. ciuitas.Les arts sont alliez les uns avec les autres, Artes continentur cognatione quadam inter se.Peuples alliez, Foederati populi.Nations alliées, Deuinctae firma pace nationes, Foederatae nationes.Nos alliez, Fratres nostri.Les alliez du peuple Romain et compagnons, Socij populi Romani.Les alliez et confederez d'un Prince, Foederati, non autem, confoederati, vide Spieglium in Lexico iuris.Alliance ancienne, Connubium vetustum. Liu. lib. 23.Alliez et complices en quelque meffait, Conscij et affines criminis.Parens et alliez, Necessarij et propinqui.
Thresor de la langue françoyse. Jean Nicot.